రాత్రి సూది ముట్టరాదు, బట్టలు కుట్టరాదు... అనేది పూర్వపు రోజుల్లో అప్పటి కాలమాన పరిస్థితులకు అను గుణంగా వాడుకలోకి వచ్చిన నిబంధన. విద్యుత్ దీపాలు లేని రోజుల్లో చీకటిని పార దోలడానికి చమురు దీపాలు వాడేవారు. ఆ కొద్దిపాటి వెలుతురులోనే అప్పటికి అవసరమైన పనులు చేసుకునేవాళ్లు. సూదిలో దారం ఎక్కించి వస్త్రాన్ని కుట్టడం వంటి పనులకు మంచి వెలుతురు ఉండాలి. ఈ పనులను గుడ్డి వెలుతురులో చేస్తే చూపు మందగిస్తుంది. పొరపాటున సూది చేతి నుంచి జారి పడిపోతే వెతకడం కష్టం. దానిని అలా వదిలేస్తే పాదాల్లో దిగబడే ప్రమాదమూ ఉంటుంది. ఇన్నింటిని దృష్టిలో పెట్టుకుని రాత్రి కుట్టకూడదనే నియమం పెట్టారు. దానినే మరింత గట్టిగా చెప్పడానికి సూదిని ముట్టరాదనే వారు. ఇప్పుడు పట్టపగలును తలపించే లైట్ల కాంతి అందుబాటులో ఉంది. దాదాపుగా దర్జీలందరూ రాత్రిళ్లు పని చేస్తూనే ఉన్నారు. రాత్రి కుట్టడం దోషం అనే భావనతో పని మానుకోవాల్సిన అవసరమే లేకుండా పోయింది.